سلام،
با اینکه یکسال شد که هیچ نوشته ای ارسال نشده است اما تبریک عید رو پابرجا نگه داشتم.
علت اینکه وبلاگ رو بروز رسانی نخواهم کرد این است که روزمرگی تحت هیچ شرایط اجازه ی ادامه کار را نخواهد داد.
امیدوارم سال جدید رو به خوبی سپری کنید و در تمام مراحل زندیگتون موفق و سربلند باشید.
ارادتمند
پیوند های مرتبط : تبریک سال 93 - تبریک سال 94 - تبریک سال 95 - تبریک سال 96
سوال : چگونگی خواندن نماز وحشت را توضیح بدید ؟
پاسخ : مستحب است در شب اوّل دفن ، دو رکعت نماز وحشت براى میّت بخوانند ، به این صورت : در رکعت اول ، بعد از حمد یک مرتبه آیت الکرسى و در رکعت دوّم ، بعد از حمد ده مرتبه سورهٴ قدر : إنّا أنزلنا و بعد از سلام نماز بگویند : اللّهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ وَ ابْعَثْ ثَوابَها إلىٰ قَبْرِ فُلانٍ و به جاى کلمهٴ فلان اسم میّت را بگویند .
میتوان نماز وحشت را ، در هر موقع از شب اوّل دفن خواند ، ولى بهتر است در اوّل شب ، بعد از نماز عشا خوانده شود. اگر بخواهد میّت را به شهر دورى ببرند ، یا به جهت دیگرى دفن او تاخیر بیفتد ، نماز وحشت را شب اول مرگ او بخوانند .
با تشکر از محمد آقا که در زمان کمی از پست قبلی سوال خودشون رو مطرح کردند .
در اینجا قصد داریم تعدادی از سوالات شما کاربران را پاسخگو باشیم اگر سوالی داشته در بخش نظرات بیان کنید تا پاسخ بدیم .
لطفاً ثواب نماز اول وقت را از نظر ائمه (ع) و علمای بزرگ برایم به طور کامل بگویید ؟
پاسخ ::
روح ظریف و باقد است، احساسات پاک و با لطافت، عواطف زلال و با صداقت، جوان را چون گلی شکفته و با طراوت نموده است که بیشترین تأثیرپذیری را برای پژمرده شدن داراست.
تشبیه نوجوان و جوان به نهال نورس در کلمات معصومین، حاکی از همین مطلب است که او را میتوان به هر جهتی هدایت نمود بر خلاف درخت تنومندی که کسی قادر به جهت دهی او نیست مگر با بریدن تنه آن درخت.
بنابراین جوانی با نوعی اثر پذیری روحی و حالات انفعالی و تشویشات ذهنی همراه و آمیخته است که کمتر صبغه و رنگ عقلی و استدلالی دارد.
به همین جهت عوامل خارجی در جهات مثبت یا منفی بیشترین اثر را در او میگذارد.
آنچه که از دیدگاه اسلام مهم است سوق دادن او به سوی تکامل انسانی و اهداف متعالی است. سنت و سیرة پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ و اولاد طاهرینش نسبت به جوانان، مبیّن همین نکته است.
پس صرفاً به کار گرفتن احساسات جوانان و تشویق و تحریص آنان از قدرت احساسی و عاطفی مقصود شارع مقدس نیست بلکه سوق دادن آن در قلمرو دین و عقلانی نمودن اهداف عالیه انسانی، همه همت رهبران دین می‌باشد و ادعای ما این است که همة تعالیم دین و احکام الهی خصوصاً نماز در همین راستا بر مسلمین فرض و واجب شده است.
نیازهای غریزی و فطری جوانان و پاسخ آن
با تمهید مقدمات و مطالبی که ذکر شد میتوان گفت که فلسفه همه عبادات دینی در این نکته معطوف است که متأثرترین قشر یعنی جوانانرا مؤثرترین قشر در اجتماع انسانی قرار دهد.
چون احساس به یک تکیه گاه محکم و امنیت و آرامش در پناه آن تنها عنصری است که میتواند به جوان اعتماد و اطمینان بخشیده و او را از اضطرابات درونی و تشویشات ذهنی رها سازد.
همه مشکلات و معضلات روحی و روانی که هویّت او را در معرض خطر انداخته و ثبات شخصیت او را از کَفَش ربوده و خلاء عظیمی را در او ایجاد کرده ناشی از نداشتن یک ملجاء و عدم دست یابی به یک پناهگاه دائمی و مستحکم است. همة صاحبان مکاتب کوشیدهاند تا به نحوی این آتش احساسات درونی را خاموش و یا حداقل از شعلههای آن بکاهند.
به همین خاطر راه حلهایی چون آزادی بیقید و شرط جوانان در ارضای هواهای نفسانی و غرایز حیوانی و سوق دادن و جهت دهی ایشان به میخانهها و کاهوارهها و صدها طرق دیگر را به عنوان پناهگاه ارائه دادند اما پس از رویکرد جوانان به آن مأمنهای به ظاهر مستحکم، سقفهایشان فرو ریخته و به واهی و خیالی بودن آنها پی بردهاند. چون با ارضاء نیازها و دفع هواهای نفسانی، اهداف خود را تأمین شده نمییافتند.
«امروزه اشتیاق شدید جوانان سراسر جهان به شنیدن موسیقی به اصطلاح پاپ (Pop) و پوشیدن لباسهای نوعاً جدیدی. مثل بلوجین که زبان حال میل به آزادی از قید و بندها و تحرک و تکاپو و اعلام استقلال یک تنه از قید ضوابط و معیارهای اجتماعی است کاملاً واضح است.
بسیاری از جوانان تیز و چابک پا در رکاب سفر میگذارند بدون آن که بدانند به کجا میروند.
در این مسحور شدگی و حتی تسخیر شدگی در قبال شیوة زندگی جدید که از غرب سرچشمه گرفته و جهانگیر شده است شمار کثیری از جوانان مسلمان شریک بودهاند.
دانستن این نکته برای جوانان مسلمان لازم است که این پدیدهها با علل ژرفتری ارتباط دارند که از نظر معنوی بیطرف نیستند».[5]
جوانان در زندگی و حیات جوانی خویش امور زیادی را درحال تجربه کردن میباشند او چون سایر افراد جامعه اما عاطفی و احساسیتر از دیگران در صدد دست یابی به امری است که قلبش را بدان واسطه تسکین بخشیده و نوعی آرامش را تحصیل نماید و لیکن به هر چیزی که روی میآورد بعد از مدت کوتاهی در مییابد که آن عنصر، مطمئن و واقعی نیست.
البته تشخیص این امر در ابتدای سنین نوجوانی و جوانی بسیار دشوار است شور و هیجان جوانی در جوانان غالباً فرصت تعقل و اندیشة این که انسان برای یک زندگی و حیات طولانی و اهداف متعالی خلق شده را از او سلب کرده و به همین خاطر او بعد از تجربه عملی، به پوچی و بیپایگی بسیاری از مأمنهایی که بدان پناه آورده است پی خواهد برد.
و دشمنان دین خصوصاً غرب به خاطر درک همین نیازهای فطری و غریزی جوانان تلاش زیادی انجام میدهند تا این گرایشها را به جهاتی که اهداف آنها را تأمین میکند سوق دهند و آنها را از کمالات معنوی و دینی منحرف سازند.
کسی که خود مدت زیادی از عمرش را در میان غربیها سپری کرده و الان هم زندگی خود را با آنها در حال تجربه کردن می‌باشد قضاوت و داوریش چنین است که گوید:
«در شیوة زندگی کنونی غرب کشش و گرایشی هست که افراد جامعه را به زیستن در لحظة کنونی فارغ از همة تاریخ و گذشته و غرق شدن در طلب سرافرازیهای لحظهای و لذت حسی آنی وا میدارد.
پرستش قهرمانان ورزشی و میل به رکورد شکنی دایمی و فایق آمدن بیوقفه بر طبیعت نشان دهندة یک وجه از این دل مشغولی به تن است در حالی که جنبة بسیار ویرانگرتر همین گرایش را میتوان در استفاده از مواد مخدر و طبعاً مشروبات الکلی، روابط جنسی آزاد و نظایر آن دید که تماماً از تلاش نفس برای غرق نمودن خود در لذتهای آنی جسمی و غریزی حکایت دارد. بدیهی است که ورزش مستلزم انضباط و سخت کوشی است و این از جهات مثبت آن است.
اما بزرگداشت بیش از حدّ ورزش و کمابیش پرستیدن قهرمانان ورزشی ناشی از اهمیت گزافی است که به تن داده شده است.
علاوه بر این که نقش و اهمیتی که به ورزش داده می‌شود ابداً بیارتباط با اشتیاق به لذت جوییهای جسمانی نیست. که همه این عوامل متضمن از دست رفتن ایمان و اعتقاد جوانان به معیارهای اخلاقی است».[6]
یک جوان مسلمان با تحصیل معرفت و دست یابی به علوم مقدس دینی باید خود را مجهز ساخته و به دامی که جوانان غربی بدان گرفتار آمدند هویت خود را از دست ندهد.
---------------------------------------------------------------------
[1] . نهج الفصاحه، حدیث 2050.
[2] . نهج الفصاحه، حدیث 372.
[3] . سفینة البحار، ج 2، ص 176.
[4] . دکتر مای لی، شخصیت، ترجمه دکتر محمود منصور، ص 120.
[5] . دکتر نصر، جوان مسلمان و دنیای متجدد، ص 338.
[6] . دکتر حسین نصر، جوان مسلمان و دنیای متجدد، ص 342.
منبع:مرکز نشر اعتقادات : http://www.eteghadat.com
اذان، این سروش غیبى و این نداى آسمانى، یک اعلان عمومى و معنوى جهت آمادگى براى نماز و انجام فریضه بزرگ الهى است.
اذان ارزش و جایگاه والایى در شریعت محمدى(ص) دارد.
اذان دعوت به سوى عبادت و بندگى خدا است و مؤذن با آهنگ رسا و روح بخش، امت اسلام را به نماز و مناجات فرا می‌خواند.
امام رضا(ع) در باره فلسفه و حکمت اذان مىفرماید:
1 - آنکس را که فراموش کار است، یاد آور باشد و آنکس را که غافل است متنبه سازد.
2 - فهماندن وقت نماز، براى کسیکه اشتغال دارد.(مشغول به کار است)
3 - دعوت مردم به پرستش خالق و ترغیب در آن است.
4 - اذان گو، اقرار به توحید دارد و ایمان را آشکار مىسازد و اسلام را اعلان میکند و آنکس را که فراموش کرده یادآورى مىنماید.(منلایحضرهالفقیه،ج 1،ص 299)
علاوه بر مطالب بالا، در باره فلسفه اذان،می توان به موارد زیر هم اشاره کرد:
الف - اذان و اقامه، توجه و آمادگى براى نمازگزار است و در اثناى آن، زمینه و استعداد پیدا مىشود که انسان، با ادب بیشتر، خشوع فزونتر و عرفان عمیقتر در پیشگاه حضرت حق قرار گرفته و با معبود و محبوب حقیقى خویشتن سخن بگوید و دمساز گردد.
گل نغمه زیباى خدایى است اذان
پروانه باغ دلگشایى است اذان
محبوب تمام حق پرستان زمین
پیغام رسان روشنایى است اذان
ب - اذان موجب صفاى باطن و شادى و نشاط روح است. پیامبر(ص) هنگام فرا رسیدن وقت نماز، به بلال میفرمود: »اى بلال! اذان بگو و ما را با آن روح ببخش (ارحنا یا بلال)»
ج - زمانى که صداى نیکوى اذان، فضا را معطر میسازد و به نماز گزاران مژده میدهد که هنگام سخن گفتن با خدا فرا رسیده است.
پس آنان آماده نماز می‌شوند و به سوى مساجد و نمازخانه ها حرکت میکنند رسول خدا(ص)فرمود: «هرگاه مؤذن بگوید: الله اکبر»،خداوند میفرماید: اى امت محمد مهیاى نماز شوید و شغل دنیا را ترک کنید».(مناهج الشارعین، ص 180)
د - قبل از اسلام مسیحیان با ناقوس، یهودیان با دمیدن در بوقها، آتش پرستان با روشن کردن آتش و مردم را به عبادت دعوت میکردند؛ ولى اسلام آمد و به جاى اینها اذان را انتخاب کرد که در آن مردم با کلمات خوب و دلنشینى به مسجدها فرا خوانده می‌شوند و از طرفى با شنیدن و گفتن نام خدا، پیامبر و... آماده نماز خواندن می گردند.
ه)اذان آدمى را به یاد خدا می اندازد و با بزرگى و عظمت او آشنا میسازد؛ با گفتن «الله اکبر» به بزرگى، جلالت شأن، عظمت و توانایى خدا اعتراف مىکنیم و با بیان «لا اله الا اله»، به یگانگى و بى شریکى او شهادت میدهیم.
می دانیم انرژی باعث انجام کارها می شود: و بهترین زمانی که انسان می تواند انرژی بگیرد تا بتواند این انرژی را مصرف کند زمان خواب یعنی از ساعت (12شب تا 5 صبح) می باشد که انسان از طریق انرژیهای کیهانی کسب انرژی می نماید و در واقع شارژ می شود و بعد در طول روز از این انرژی به دست آمده اش استفاده می کند.
برای همین است که می گوییم باید خواب شب هر شخصی تنظیم شده باشد و بی موقع نخوابد تا بتواند این انرژی را کسب نماید.
نماز خواندن هم یکی دیگر از راه هایی است که بدین وسیله ما از خود خداوند انرژی می گیریم و بر عکس کارهای ضد ارزش هم مثل (اعتیاد، غیبت، کینه حسادت و ....) از ما انرژی می گیرند ولی کارهای خوب و ارزشی مثل (محبت، عشق، دوستی، انفاق و ....) به ما انرژی می دهند.
انرژی در تمام ذرات هستی وجود دارد حتی در فضایی که جرم وجود ندارد انرژی یافت می شود و ما هیچ جایی را نمی توانیم پیدا کنیم که در آن انرژی نباشد فقط باید از طریق حس آنرا دریافت کنیم.
این بستگی به ما دارد که آیا حس در ما به وجود آمده یا نه که انرژی ما فعال شود.
اگر ما نخواهیم انرژی را فعال نماییم نمی توانیم هیچ سیگنالی را دریافت کنیم یعنی سیگنالهایی مثل (عشق، محبت، ایمان و ....) که به طرف ما فرستاده می‌شوند را نمی‌توانیم بگیریم و این درست مثل این می‌ماند که من می خواهم به یک نفر بگویم او را دوست دارم اما نمی توانم چرا؟
چون: در پشت آن انرژیی وجود ندارد و برای همین است که طرف سیگنال دوست داشتن مرا دریافت نمی‌کند پس وقتی می خواهیم کار خوبی انجام دهیم حتما باید انرژی داشته باشیم.
در مورد یک همسفر:
افکار زیاد، فکر کردن به نیروهای منفی یک مسافر، کارهای ضد ارزشی انجام دادن خود همسفر باعث می شود انرژی او هدر رود پس نباید استفاده بی رویه از انرژی خود بکنیم بلکه از این انرژی استفاده بهینه نماییم تا همیشه انرژی داشته باشیم.
مفهوم کارهای دیگران برای ما و آنچه که از کارهای آنان به نظرمان می‌رسد بستگی به انرژیی که ما داریم دارد یعنی اینکه بستگی به ماهیت انرژیمان دارد چون انرژی همان انرژیست فقط می توانیم از شکلی به شکل دیگر تبدیلش نماییم و این را اصل بقای انرژی می گویند چون انرژی فقط از صورتی به صورت دیگری تبدیل می شود ولی باز هم همان انرژیست.
عبادات شبانه بزرگان
اول: عبادت پیغمبر (ص)
عبادت پیغمبر (ص) هم استثنایی بود. نماز شب که بر پیغمبر واجب بوده و خدا از او خواست که «نِصْفه اوانقص منه الا قلیلا» که نیمی از شب یا اندکی کمتر از آن را قرآن و نماز بخواند. خداوند در قرآن میفرماید: «ان ربک یعلم أنک تقوم ادنی من ثلثی اللیل و نصفه و ثلثه و طائفة من الذین معک» (مزمّل 20).
حضرت علی (ع) در یکی از جنگها می‌گوید که همه خوابیده بودند اما پیغمبر مشغول عبادت بود «لقدر أیتنا و ما فینا قائم الا رسول الله ص تحت الشجرة یصلّی و یبکی حتی اصبح».
در میان ما تنها کسی که ایستاده و زیر یک درخت نماز می‌خواند و تا صبح گریه می‌کرد، پیامبر بود. ابوذر هم که خود آیتی در زهد و عبادت بود می‌گوید: «صلیت مع النبی فی بعض اللیل فقام یصلی فقمت معه حتی جعلت اضرب رأسی الجُدُرات من طول صلاته».
یک شبی با آن حضرت نماز می‌خواندم، آن قدر ایستاد و نماز خواند که من خسته شده سرم را به دیوار گذاشتم. همین نماز شب بود که پیامبر را به مقام محمود، یعنی مقام شفاعت رساند و این سفارش حق تعالی بود که «و من اللیل فتهجد به نافلة لک عسی أن یبعثک مقاما محمودا».
نافله شب را به جای آر باشد که خداوند تو را به مقام محمود برساند.
(عطاء بن ابى ریاح) مى‌گوید: روزى نزد عایشه رفتم، از او پرسیدم: شگفت انگیزترین کارى که در عمرت از پیامبر اسلام (ص) دیدى چه بود؟ گفت:
کار پیامبر همه‌اش شگفت انگیز بود، ولى از همه عجیبتر اینکه: شبى از شبها که پیامبر به استراحت پرداخته بود، هنوز آرام نگرفته بود که از جا برخواست و وضو گرفت و به نماز ایستاد و آن قدر در حال نماز اشک ریخت که جلوى لباسش از اشک چشمش تَر شد، سپس سر به سجده نهاد و چندان گریست که زمین از اشک چشمش تَر شد و همچنان تا طلوع صبح منقلب و گریان بود. هنگامى که (بلال) او را به نماز صبح خواند، پیامبر را گریان دید. عرض کرد: چرا چنین گریانید؟ شما مشمول لطف خدایید؟ فرمود: آیا نباید بنده شکر گزار خدا باشم؟
برای مطالعه ی کامل به ادامه ی مطلب بروید .
علت محرومیت از شب زنده داری
شاید کمتر مسلمانی را بتوان یافت که ادعّا کند: من آرزوی شب زنده‌داری و مناجات با خدا را ندارم. اگر در طول عمرش، حتّی یک شب هم، این توفیق عظیم را نیافته، اما این آرزو هرگز از دلش بیرون نرفته است.
آنهایی که اهل مطالعه و یا شرکت در جلسات مذهبی هستند، همواره خوانده و یا شنیده‌اند که شب زنده داری و راز و نیاز با آفریدگار بی همتا، نشأت و حلاوتی پایدار دارد. امّا بسیاری از آنها نیز این توفیق معنوی را نیافته و یا کمتر یافته‌اند. راستی علّت این محرومیّت بزرگ در چیست؟
برای مطالعه مطلب به طور کامل به ادامه ی مطلب بروید .
1) وقت خواندن نماز شب، بعد از نصفه شب (ساعت 12 نیمه شب) تا طلوع صبح صادق و هر چه به سحر نزدیک اذان صبح (نماز صبح) نزدیکتر باشد، بهتر است.
2) (افضل) بهتر است که نماز شب به هنگام سحر خوانده شود و هنگام سحر و شب از دیدگاه شرع عبارت است از یک سوم آخر شب و هر قدر به صبح نزدیکتر باشد بهتر است و فواید آن بیشتر خواهد بود.
3) وقت نماز شب؛ نماز شب را در هر موقع شب میتوان خواند، ولی بهتر است که در نزدیکی اذان صبح خوانده شود. وقت نماز شب از نیمه شب تا فجر صادق است و هنگام سحر از سایر مواقع بهتر است.
منبع : http://www.namazeshab.ir
احکام نماز شب
1) نماز شب مجموعاً یازده رکعت می‌باشد که ده رکعت آن هر دو رکعت به یک سلام خوانده می‌شود و یک رکعت به یک سلام.
هشت رکعت از یازده رکعت را باید به نیّت نماز شب و سپس دو رکعت دیگر به نیّت نماز شَفع و آنگاه یک رکعت نماز وَتر، که با فضیلترین نماز شب، نماز وَتر و شَفع است و دو رکعت شَفع برتر از وَتر است.
2) نافله شب پیش از نماز صبح خوانده می‌شود. و وقت آن بعد از گذشتن از نصف شب، به مقدار خواندن یازده رکعت نماز شب است. ولى احتیاط آن است که قبل از فجر اول نخوانند، مگر آن که بعد از نافله شب بلافاصله بخوانند، که در این صورت مانعى ندارد.
برای مشاهده ی ادامه مطلب روی کلید ادامه ی مطلب کلیک کنید .
