احکام وقت نماز از دیدگاه آیت الله صافی گلپایگانی

وقت نماز یکی از مهم ترین مسائل مربوط به نماز است که باید حتما به آن به طور کامل توجه شد امروز هم با توجه به رساله آیت الله صافی گلپایگانی به احکام وقت نماز پرداختیم . ضمنا پیوند منبع تمامی نوشته های وبلاگ از ابتدای فعالیت این وبلاگ تا به امروز ذکر شده است در صورت وجود هر گونه اشتباه در نوشتار مطالب سایت می توانید به پیوند منبع رجوع کنید .

احکام وقت نماز

مسأله۷۵۰. موقعی انسان می‎تواند مشغول نماز شود که یقین کند، یا اطمینان حاصل نماید وقت داخل شده است، یا اذان‌گوی وقت‎شناس مورد وثوق اذان بگوید، یا دو مرد عادل به داخل‌شدن وقت خبر دهند.

مسأله۷۵۱. اگر به واسطه ابر یا غبار نتواند در اول وقت نماز، به داخل‌شدن وقت یقین کند، چنان‌چه گمان داشته باشد که وقت داخل شده، می‎تواند مشغول نماز شود، لکن احتیاط مستحب آن است که نماز را تأخیر بیندازد تا یقین کند وقت داخل شده است، ولی در مواقع غیر عادی، مثل نابینایی و زندانی‌بودن احتیاط لازم اکتفا نکردن به ظن است.

مسأله۷۵۲. اگر دو مرد عادل به داخل‌شدن وقت خبر دهند، یا انسان یقین کند که وقت نماز شده و مشغول نماز شود، و در بین نماز بفهمد که هنوز وقت داخل نشده، نماز او باطل است؛ و هم‌چنین است اگر بعد از نماز بفهمد که تمام نماز را پیش از وقت خوانده، ولی اگر در بین نماز بفهمد وقت داخل شده، یا بعد از نماز بفهمد که در بین نماز، وقت داخل شده، نماز او صحیح است.

 

مسأله۷۵۳. اگر انسان ملتفت نباشد که باید با یقین به داخل‌شدن وقت مشغول نماز شود، چنان‌چه بعد از نماز بفهمد که تمام نماز را در وقت خوانده، نماز او صحیح است، و اگر بفهمد تمام نماز را پیش از وقت خوانده یا نفهمد که در وقت خوانده یا پیش از وقت، نمازش باطل است، بلکه اگر بعد از نماز بفهمد که در بین نماز وقت داخل شده است، احتیاط واجب آن است که دوباره آن نماز را بخواند.

مسأله۷۵۴. اگر یقین کند وقت داخل شده و مشغول نماز شود، و در بین نماز شک کند که وقت داخل شده یا نه، نماز او باطل است، ولی اگر در بین نماز یقین داشته باشد که وقت شده، و شک کند که آنچه از نماز خوانده در وقت بوده یا نه، نمازش صحیح است.

مسأله۷۵۵. اگر وقت نماز به قدری تنگ است، که به واسطه به جاآوردن بعضی از کارهای مستحب نماز مقداری از آن بعد از وقت خوانده می‎شود، باید آن مستحب را به جا نیاورد، مثلاً اگر به واسطه خواندن قنوت مقداری از نماز بعد از وقت خوانده می‎شود، باید قنوت نخواند.

مسأله۷۵۶. کسی که به اندازه خواندن یک رکعت نماز وقت دارد، باید نماز را به نیت ادا بخواند، ولی نباید عمداً نماز را تا این وقت تأخیر بیندازد.

مسأله۷۵۷. کسی که مسافر نیست، اگر تا مغرب به اندازه خواندن پنج رکعت نماز وقت دارد، باید نماز ظهر و عصر هر دو را بخواند و اگر کمتر وقت دارد، باید فقط نماز عصر را بخواند و بعداً نماز ظهر را قضا کند؛ و هم‌چنین اگر تا نصف شب به اندازه خواندن پنج رکعت نماز وقت دارد، باید نماز مغرب و عشا را بخواند، و اگر کمتر وقت دارد، باید فقط عشا را بخواند و بعداً مغرب را به قصد ما فی الذمه به جا آورد، و تا مقدار یک رکعت به فجر مانده، قصد ادا و قضا نکند.

مسأله۷۵۸. کسی که مسافر است، اگر تا مغرب به اندازه خواندن سه رکعت نماز وقت دارد، باید نماز ظهر و عصر را بخواند، و اگر کمتر وقت دارد، باید فقط نماز عصر را بخواند و بعداً نماز ظهر را قضا کند، و اگر تا نصف شب به اندازه خواندن چهار رکعت نماز وقت دارد، باید نماز مغرب و عشا را بخواند، و اگر کمتر وقت دارد، باید فقط عشا را بخواند، و بعداً مغرب را به قصد ما فی الذمه به جا آورد، و چنان‌چه بعد از خواندن عشا، معلوم شود که به مقدار یک رکعت یا بیشتر وقت به نصف شب مانده است، باید فوراً نماز مغرب را به نیت ادا به جا آورد.

 

مسأله۷۵۹. مستحب است انسان نماز را در اول وقت آن بخواند، و راجع به آن خیلی سفارش شده است، و هر چه به اول وقت نزدیکتر باشد بهتر است، مگر آن که تأخیر آن از جهتی بهتر باشد، مثلاً صبر کند که نماز را به جماعت بخواند.

مسأله۷۶۰. هر گاه انسان عذری دارد که اگر بخواهد در اول وقت نماز بخواند، ناچار است مثلاً بدون ساتر یا با لباس نجس نماز بخواند، چنان‌چه بداند عذر او تا آخر وقت باقی است، می‎تواند در اول وقت نماز بخواند، ولی اگر احتمال دهد که عذر او از بین می‎رود، باید صبر کند تا عذرش برطرف شود، و چنان‌چه عذر او برطرف نشد، در آخر وقت مطابق وظیفه‎اش نماز بخواند، و اما اگر ناچار است با تیمم نماز بخواند حکم آن در مسأله ۷۲۳ گذشت، و لازم نیست به قدری صبر کند که فقط بتواند کارهای واجب نماز را انجام دهد، بلکه اگر برای مستحبات نماز، مانند اذان و اقامه و قنوت هم وقت دارد، می‎تواند تیمم کند، و نماز را با آن مستحبات به جا آورد.

مسأله۷۶۱. کسی که مسائل نماز و شکیات و سهویات را نمی‎داند و احتمال می‎دهد که یکی از این‌ها در نماز پیش آید، باید برای یاد گرفتن این‌ها نماز را از اول وقت تأخیر بیندازد، ولی اگر اطمینان دارد که نماز را به طور صحیح تمام می‎کند، می‎تواند در اول وقت مشغول نماز شود. پس اگر در نماز، مسأله‎ای که حکم آن را نمی‎داند پیش نیاید، نماز او صحیح است، و اگر مسأله‎ای که حکم آن را نمی‎داند پیش آید، جایز است به یکی از دو طرفی که احتمال می‎دهد عمل نماید و نماز را تمام کند، ولی بعد از نماز باید مسأله را بپرسد که اگر نمازش باطل بوده، دوباره بخواند.

مسأله۷۶۲. اگر وقت نماز وسعت دارد و طلبکار هم طلب خود را مطالبه می‎کند، در صورتی که ممکن است باید اول قرض خود را بدهد، بعد نماز بخواند، و هم‌چنین است اگر کار واجب دیگری که باید فوراً آن را به جا آورد پیش آید، مثلاً ببیند مسجد نجس است، باید اول مسجد را تطهیر کند، بعد نماز بخواند، و چنان‌چه اول نماز بخواند، معصیت کرده، ولی نماز او صحیح است.

منبع : وبسایت آیت الله صافی گلپایگانی - لینک منبع

بازنشر : نماز وب